وکیل آنلاین در تمامی زمینه های حقوقی،خانوادگی،چک،ملک دفتر وکالت. مشاوره حقوقی 24 ساعته. مشاوره حقوقی خانواده. مشاوره ملکی. مشاوره مهریه، ازدواج طلاق. مشاوره حقوقی . تلفن مشاور 09120862254-آقای تيموری-, مشاوره حقوقی حضانت فرزند.بزرگترین گروه وکلا تخصصی تهران با همکاری بیش از 1200 وکیل پایه یک با تجربه در سراسرکشور. دارای بیش از 30 شعبه فعال در تمامی استان ها و با همکاری بهترین و با سابقه ترین وکلای کشور.
بهترین موسسه حقوقی تهران با نام وکلای دادگستر دارای مجرب ترین وباسابقه ترین وکلا و دفتر وکالت ما با وجود وکیل پایه یک دادگستری و تجربه فراوان در عرصه حقوقی، کیفری، خانوادگی و ملکی میتواند به عنوان مشاور حقوقی در کنار شما باشد. شما در کنار هستند.
وکیل پایه یک دادگستری چه شرایطی باید داشته باشد؟
وکلای پایه یک دادگستری بهترین و مجرب ترین نوع وکلا از حیث تجربه و سلسله مراتب در بین انواع وکلا هستند. وکیل پایه یک دادگستری برای اینکه بتواند به این درجه در حرفه خود برسد باید:
1- حداقل دارای مدرک لیسانس در رشته حقوق باشد.
2- در آزمون دشوار و طاقت فرسای «وکالت» شرکت کرده و از بین ده ها هزار نفر پذیرفته شده باشد.
3- صلاحیت عمومی، اخلاقی و مذهبی او بر اساس استعلامات مختلف تایید شده باشد.
4- دوره دشوار کارآموزی وکالت و تکالیف مختلف آن را که حدود دو سال است سپری کرده باشد.
5- دوره وکالت پایه دو دادگستری را تمام نموده باشد. (فقط وکلای ماده 187)
6- آزمون های متعدد تشریحی و مصاحبه های علمی (موسوم به اختبار) را با موفقیت پشت سر گذرانده باشد. افرادی که بتوانند این مراحل را با موفقیت پشت سر بگذارند، در نهایت درجه «وکیل پایه یک دادگستری» را دریافت می نمایند. وکلای پایه یک می توانند در تمامی محاکم حقوقی و کیفری، در تمام دادگاه ها و در تمام مراحل مختلف رسیدگی قضایی شرکت کرده و هیچ محدودیتی برای پذیرش وکالت افراد یا شرکت ها ندارند.
معنی لغوی وکیل چیست؟
وکالت در لغت به معنای اعتمادکردن و واگذار کردن است. وکالت از جمله مشاغل آزاد است اما یک تفاوت مهم با دیگر مشاغل آزاد دارد و آن شان و جایگاه این شغل است و این جایگاه به دلیل مسوولیت بالایی است که وکیل در شغل وکالت دارد. یک وکیل خوب در صورتی می توان گفت کارش را به نحو احسنت انجام داده که مساله موکل را مساله خودش محسوب کند و در حدی برای کار موکل دغدغه داشته باشد که نسبت به کار خود دارد.
هرچند وکالت تعهد به وسیله است به این معنی که وکیل موظف است تمام تلاش خود را برای دفاع مناسب از موکل به کار بندد و قانونا مسوولیتی در رسیدن به نتیجه ندارد و در واقع تضمینی جهت دستیابی به نتیجه نمی دهد؛ اما مساله اینجاست که در باید در مقابل موکل پاسخگو باشد و این جریان معیار سنجش اعتبار وکیل در جامعه است و اینجاست که وکالت از دیگر مشاغل آزاد جدا شده و احساس مسوولیت به همراه دقت بالا مهم ترین اصل وکالت است. کافی است تا یک وکیل دادگستری کوچکترین اشتباهی انجام دهد تا همه از او طلبکار باشند. اعتبار یک وکیل به تلاشی است که برای به نتیجه رسیدن تک تک پرونده های موکلان خود انجام می دهد. گاهی در مقام مقایسه وکالت با پزشکی برمی ایند اما اگر یک بیمار با داروی تجویزشده یک پزشک بهبود نیابد با دید طلبکارانه با پزشک برخورد نمی کند و یا تاثیری در دستمزد پزشک ندارد و بیمار نهایتا پزشک خود را عوض می کند. اما در رابطه با وکالت نیمی از مبلغ حق الوکاله بسته به این است که پرونده به نتیجه برسد وموکل از موضع یک طلبکار با وکیل برخورد کرده و به راحتی و بدون اینکه اعتراضی کند سراغ وکیل دیگری نمی رود.
چگونه یک وکیل دادگستری می تواند به کار خود اعتبار ببخشد و چه عناصری در این مقوله دخیل است؟
در ابتدا شایستگی و مهارت خود وکیل در کار است که اعتباردهنده است. هیچ گاه کار یک وکیل دادگستری به موقعیت جغرافیایی یا ساختمانی که دفتر وکالت در آن واقع شده و یا ظواهر دیگری که برای برخی مشاغل دیگر لازم و ضروری است، وابسته نیست. بلکه دانش و مهارت شخص وکیل در کار وکالت است که به یک وکیل دادگستری اعتبار می دهد.
چگونه می توان یک وکیل قابل اعتماد بود؟
- در درجه اول اهمیت شرافت کاری و حرفه ای این شغل مدنظر قرار دارد. اینکه لازم است یک وکیل دادگستری در همه حال هوشمندانه عمل کند تا به مرور زمان دچار بی تفاوتی در امور نشود. در صورتی که وکیل در مقابل کاری که انجام می دهد احساس مسوولیت نداشته باشد شرافت شغلی را رعایت نکرده است.
- زمانی که افراد به دنبال یک وکیل خوب می گردند، ضمن اینکه وکیل مورد نظر آنها وکیلی است که دانش و آگاهی و مهارت لازم را داشته باشد به دنبال یک وکیل قابل اعتماد هستند. از آنجا که خودشان تسلطی بر قوانین و روند قضایی دادگاه ها ندارند، در جستجوی یک وکیل دادگستری هستند که به او اعتماد کرده و آسوده خاطر از اینکه وکیل تمام تلاش خود را انجام می دهد به نتیجه کار امیدوار باشند. از این رو معمولا افراد از طریق پرس و جو از اطرافیان و استفاده از تجربه دیگران وکیل خود را انتخاب می کنند.
- گاهی پیش می آید حتی علیرغم تمام تلاشی که یک وکیل انجام می دهد، نتیجه لازم حاصل نمی شود و اینجاست که اگر موکل به وکیل خود اعتماد لازم را داشته باشد و آسوده خاطر باشد از اینکه وکیل هرآنچه در توان داشته را انجام داده است، باز هم اگر به یک وکیل دادگستری نیاز پیدا کند سراغ همان وکیل را می گیرد.
- این خود وکیل است که این حس اعتماد و اطمینان را در موکل ایجاد می کند. یک وکیل دادگستری نباید صرفا از دید مادی به قضیه نگاه کند بلکه اجرای قانون و عدالت و رسیدن حق به حقدار را همواره باید مدنظر داشته باشد. اوست که باید در ابتدا پی ببرد که موکل راست می گوید یا نه و سپس به حمایت از وی برخیزد. یک وکیل خوب علاوه بر دانش و مهارت لازمه بر نقاط ضعف و قوت موکل خود و جزئیات پرونده آگاه است. یک وکیل باید سعی در یافتم اقدام مصاله جویانه داشته باشد و تا حد ممکن به طولانی شدن پرونده و کشمکش و درگیری بیشتر تمایل نداشته باشد که این خود نشات گرفته از دانش و آگاهی بالاست.
- شجاعت و جسارت هم از صفات لازمه یک وکیل دادگستری است. یک وکیل قرار است مدافع و حافظ جان، مال، ناموس و آبروی موکل خود باشد. وکیل در دنیایی زندگی می کند که پر از درگیری است یعنی لازمه این شغل در تقابل بودن با طرف دیگر است از این رو همواره در معرض مقابله با دیگر افراد از جمله همکاران خود قرار دارد. چون در هرحال به دنبال برنده شدن موکل خود در دعواست و اینجاست که شجاعت و جسارت به کار می آید ضمن اینکه باید نزاکت را رعایت کرده و بسیار حرفه ای برخورد کند.
- به دلیل ماهیت کار دستگاه قضایی اغلب کسانی که حکم برعلیه آنها صادر می شود، شروع به بدگویی از دستگاه قضایی کرده و دادگستری را متهم به صفات ناشایستی کنند. وکیل در اینگونه موارد بهتر است که با این افراد هم داستان نشود و به اینگونه موارد دامن نزند. در صورت رعایت شان دادگستری است که شان خودش هم رعایت می شود. وکیل نباید احساسی رفتار کند و عمل سرزده از یک نفر را همانند مردم عادی به کل دادگستری تعمیم دهد. باید همیشه منطقی و در چارچوب قانون به قضایا بنگرد .
افراد چگونه می توانند یک وکیل خوب با این ویژگی ها را بیابند؟
- معمولا در راستای یافتن یک وکیل دادگستری مناسب بهتر است وکیلی را انتخاب کنید که در زمینه موردنظر شما تجربه لازم را داشته باشد مثلا شما نیاز به یک وکیل طلاق یا یک وکیل چک دارید. پس بهتر آن است که به دنبال یک وکیل دادگستری باشید که به طور تخصصی در زمینه طلاق و خانواده فعالیت دارد. در این صورت است که کار شما سریع تر پیش رفته و به نتیجه می رسد زیرا یک وکیل وقتی در یک زمینه خاص به شکل تخصصی کار می کند با چم و خم کار و روند رسیدگی قضایی در این زمینه آشنایی بیشتری دارد.
- بهتر آن است که افراد جهت یافتن یک وکیل خوب، قبل از سپردن وکالت کار خود به یک وکیل دادگستری حتما مشاوره حضوری در دفتر وکیل داشته باشند و تنها به تماس تلفنی و مشاوره تلفنی اکتفا نکنند یا حتی با چند وکیل پایه یک مشورت کنند تا قادر به انتخاب یک وکیل قابل اعتماد که با او احساس راحتی دارند باشند.
- وقتی به یک دفتر وکالت می روید جهت مشاوره با یک وکیل پایه یک دادگستری، از قبل اطلاعات لازم را در ذهن آماده کنید و اگر مدارک خاصی مورد نیاز است آن ها را به همراه داشته باشید تا وکیل بتواند دقیق تر و با اطلاعات کافی پاسخ لازم را به شما بدهد. ضمن حضور در دفتر وکیل و مشاوره با او صادقانه به سوالاتش پاسخ دهید و در صورت لزوم وکیل را از توان مالی خود آگاه سازید. در همه زمینه ها از جمله دستمزد با وکیل به توافق برسید. وکیلی که با دستمزد توافقی کنار می آید و اصراری بر دستمزدهای کلان ندارد معمولا همراه با موکل است و تنها دید مادی به قضیه ندارد. در رابطه با موضوع مدنظرتان اطلاعات لازم را در اختیار وکیل قرار دهید. وکیل محرم اسرار موکل است. به طور مثال اگر در جستجوی یک وکیل طلاق به دفتر وکیل مراجعه کرده اید، اطلاعات درستی از وضعیت زندگی زناشویی خود و فرزندان و اموال بدهید.
- وقتی به یک دفتر وکالت مراجعه می کنید به رفتار و برخورد وکیل توجه کنید؛ به اینکه آیا به صحبت های شما با حوصله گوش می دهد یا نه؟ ضمن صحبت هایتان از شما سوالات می پرسد یا نه؟ در حین مشاوره از صحبت های شما یاداشت برداری می کند یانه؟
- لازم است که در 24 ساعت اولیه حضور شما در دفتر وکیل و انعقاد قرارداد وکالت، وکیل پیگیر کارهای شما باشد و به تلفن شما در اولین فرصت مناسب پاسخ دهد. اگر وکیلی تلفن های موکل را پاسخ نمی دهد و کارهای او را پیگیری نمی کند، وکیل مناسبی برای کار شما نیست و بهتر است شخص دیگری را انتخاب کنید.
- لازم است اگر کاری انجام پذیر نیست و از همان ابتدا مشخص است که به نتیجه لازم نمی رسد؛ وکیل وانمود به انجام آن نکند و قول بیهوده به موکل ندهد. نتیجه کار را همانطور که می بیند به موکل بگوید و نیازی نیست که صد درصد قول برنده شدن در دعوا را به موکل بدهد. یک وکیل خوب سعی در گمراه کردن قاضی یا پیچیده کردن پرونده یا به بیراهمه کشاندن آن ندارد.
- وضع ظاهری و برخورد وکیل باید در شان این حرفه مقدس باشد. یک وکیل خوب حتما انسان وقت شناسی است. یک وکیل توانمند صریح و در قالب مطالبی که برای موکل قابل فهم باشد صحبت می کند و در جلسه دادرسی هم طوری مطلب را بیان می کند که قاضی بتواند مطلب را همانگونه که منظور وکیل است دریافت کند.
- هرچند وکیل در زمینه تمامی علوم و فنون متبحر نیست اما بهتر آن است که درمورد سایر رشته ها هم اطلاعاتی کسب کند، اطلاعاتی که به کار آیند و در جریان دادرسی تاثیرگذار باشند. هرچه علم و دانش وکیل در زمینه های مختلف بیشتر باشد در زمان دادرسی و دفاع در صحن دادگاه روند بهتری را طی کرده و می تواند از آن بهره جوید.
مهمترین سوالاتی که احتمالا برای پیدا کردن یک وکیل خوب برای کار حقوقی خود با آن مواجه هستید کدامند؟
- وکیل خوب کیست؟
- وکیل خوب چه ویژگیهایی دارد؟
- چطور یک وکیل متخصص پیدا کنم؟
- وکیل پایه یک بهتر است یا پایه دو؟ چه نوع وکلایی داریم؟
انواع وکیل چیست؟
- وکیل اداری
- وکیل کاری
- وکیل دادگستری
- وکیل پایه یک
- وکیل مرکز مشاوران
- وکیل قضایی
- وکیل معاضدتی
- وکیل تسخیری
وکیل قضایی و وکیل اداری چه کسی است؟
عبارت وکیل دادگستری (قضایی) و وکیل اداری (کاری) را همه ما زیاد شنیده ایم ، اما آیا این دو نوع وکالت با هم تفاوتی دارند؟
وکیل دادگستری یا قضایی به وکیلی گفته می شود که پروانه وکالت داشته و به همین علت حق وکالت از اشخاص را در دادگاه ها و سایر مراجع قضایی دارد. برای اینکه شخصی بتواند وکیل دادگستری شود، باید در رشته حقوق تحصیل کرده و پس آن با قبولی در آزمون وکالت، از کانون وکلای دادگستری یا مرکز امور وکلا و کارشناسان قوه قضائیه، پروانه وکالت دادگستری دریافت کند. توجه داشته باشید که فقط اشخاص دارای تحصیلات حقوقی که دارای پروانه وکالت باشند، می توانند از جانب اشخاص حقیقی به عنوان وکیل در دادگاه ا شرکت کرده و از حقوق آن ها دفاع کنند و اشخاص حقوق دانِ فاقد پروانه وکالت، جز در موارد استثنائی، حق چنین کاری را نخواهند داشت و در صورت مداخله در چنین اموری، بر اساس قانون وکالت مورد مجازات قرار خواهند گرفت.
در مقابل، وکیل اداری به هر شخصی گفته می شود که به موجب یک قرارداد وکالت اداری (که ممکن است دست نویس باشد یا در دفاتر اسناد رسمی امضا شده باشد) وکیل کاری شخصی شده است تا در ادارات مختلف، کارهای اداری شخص دیگری را انجام دهد. توجه داشته باشید که اولا، وکیل اداری می تواند هر شخصی، با سواد یا بیسواد، با هر نوع تحصیلات و هر سابقه ای باشد و هیچ مجوز یا ویژگی خاصی در وکیل اداری مورد نیاز نیست؛ دوما، وکیل اداری صرفا حق مراجعه به ادارات را دارد و به هیچ وجه حق وکالت در مراجع قضایی، ارائه مشاوره حقوقی، مداخله در کارهای قضایی و دفاع از موکل در دادگاه را ندارد و همانطور که گفته شد، در صورت مداخله در این امور وفق قانون وکالت مورد مجازات قرار خواهد گرفت.
ممکن است این سوالات برای شما هم پیش آمده باشد: چه تفاوتی بین وکیل پایه یک و پایه دو است؟ شغل وکالت چند درجه و پایه دارد؟ آیا وکلای پایه یک بهتر هستند یا پایه دو؟ کارآموز وکالت چه کسی است؟ آیا کارآموز وکالت می تواند وکالت کند؟ عضو کانون وکلای دادگستری یا عضو مرکز وکلای قوه قضائیه به چه معنی است؟ وکیل رسمی دادگستری چه تفاوتی با وکلای دیگر دارد.
وکیل پایه دو دادگستری به چه کسی می گویند؟
برخلاف آنچه در مورد وکیل پایه یک دادگستری گفته شد، وکلای پایه دو دارای اختیارات محدودتری هستند. وکیل پایه دو صرفا حق شرکت در محاکم کیفری را دارد که به جرم های تعزیری مستوجب حبس کمتر از ۱۰ سال و شلاق و جزای نقدی و اقدامات تامینی رسیدگی می کنند. همچنین، اختیارات وکیل پایه دو در محاکم حقوقی نیز محدودتر است. وکیل پایه دو صرفا می تواند در محاکم حقوقی با خواسته کمتر از ۵۰۰ میلیون ریال و یا در پرونده هایی با خواسته غیر مالی (به استثنای دعاوی مربوط به اختلاف در اصل نکاح، اصل طلاق، اثبات و نفی نسب) پرونده قبول نموده و وکالت انجام دهد.
نکته مهم اینست که صرفا وکلای مرکز امور مشاوران و وکلای قوه قضائیه پس از گذراندن دوره کارآموزی و پیش از رسیدن به درجه وکالت پایه یک دادگستری، پروانه وکالت پایه دو را دریافت می کنند و وکلای کانون وکلای دادگستری، مستقیما پس از طی دوره کارآموزی، وکیل پایه یک شناخته می شوند.
کارآموز وکالت دادگستری به چه کسی می گویند؟
اگرچه تمام افرادی که در آزمون وکالت کانون وکلای دادگستری یا مرکز وکلا و مشاوران حقوقی قوه قضائیه (ماده 187) ملزم هستند تا دوره کارآموزی وکالت را بگذرانند، اما دوره کارآموزی وکالت برای پذیرفته شدگان کانون وکلای دادگستری با دوره کارآموزی برای پذیرفته شدگان در آزمون وکلا و مشاوران قوه قضائیه متفاوت است. جدای از تکالیف و طول دوره متفاوتی که این دو نوع کارآموزان دارند، نکته مهم اینست که برخلاف کارآموزان مرکز امور وکلا و مشاوران حقوقی قوه قضائیه که در طی دوره کارآموزی شش ماهه خود حق وکالت در هیچ پرونده ای را ندارند، کارآموزانی که از کانون وکلای دادگستری پروانه کارآموزی دریافت می کنند می توانند در تمام پرونده های قضایی، با استثنای کلیه پرونده هایی که آرای صادره در آنها قابل تجدیدنظر در دیوان عالی کشور و یا قابل فرجام است و کلیه پرونده هایی که خواسته آنها بیش از مبلغ پانصد میلیون ریال تقویم شده باشد (در صورتی که کارآموز مشترکاً با وکیل سرپرست قبول وکالت کند ، مبلغ مذکور تا دو میلیارد ریال مجاز خواهد بود) وکالت نمایند. کارآموزان وکالتی که از کانون وکلای دادگستری پروانه دریافت می کنند، پس از طی کردن حدود دو سال دوره کارآموزی و تهیه گزارش های متعدد از پرونده های حقوقی و کیفری موجود در محاکم قضایی و پذیرفته شدن در آزمون های متعدد کتبی و شفاهی پایان دوره (اختبار) می توانند پروانه وکالت پایه یک دریافت کنند. در مقابل، کارآموزان وکالتی که در آزمون مرکز وکلا و مشاوران حقوقی قوه قضائیه (ماده 187) پذیرفته شده اند، پس از طی کردن شش ماه دوره کارآموزی علمی و عملی، پروانه وکالت پایه دو دریافت خواهند کرد.
واقعیت اینست که متاسفانه برخی از کارآموزان وکالت یا وکلای پایه دو به خاطر اینکه ممکن است موکلین با شنیدن عناوین «کارآموز» یا «پایه دو» نتوانند به آن ها اعتماد نموده و پرونده های خود را به آن ها برای وکالت نسپارند، از الفاظی چون عضو کانون وکلا، عضو مرکز وکلای قوه قضائیه، مشاور حقوقی، وکیل رسمی دادگستری، وکیل دعاوی و غیره استفاده می کنند تا این مسئله را پوشش داده و بتوانند راحت تر جذب پرونده نمایند. خوب است بدانیم بر اساس مقررات موجود، کارآموزان وکالت مکلف هستند تا کارآموز بودن خود را صراحتا به موکل اعلام کنند و استفاده از عناوین بالا یا مشابه آن ها که باعث سردرگم شدن موکل یا سپردن پرونده به آن ها بدون اطلاع از درجه وکیل شود، تخلف محسوب شده و ممکن است باعث مجازت های انتظامی شخص خاطی شود.
درجه/عنوان یا درجه | محدودیت های وکالت |
وکیل پایه یک دادگستری (کانون وکلای دادگستری) | حق وکالت در همه دعاوی، محاکم و مراحل دادرسی |
وکیل پایه یک دادگستری (مرکز امور وکلا و مشاوران قوه قضائیه) | حق وکالت در همه دعاوی، محاکم و مراحل دادرسی |
وکیل پایه دو دادگستری (مرکز امور وکلا و مشاوران قوه قضائیه) | – حق وکالت در جرم های تعزیری مستوجب حبس کمتر از ۱۰ سال و شلاق و جزای نقدی و اقدامات تامینی – حق وکالت در دعاوی حقوقی با خواسته های مالی کمتر از ۵۰۰ میلیون ریال – حق وکالت در تمام خواسته های غیر مالی به جز دعاوی مربوط به اختلاف در اصل نکاح، اصل طلاق، اثبات و نفی نسب کارآموز وکالت دادگستری (کانون وکلای دادگستری) |
کارآموز وکالت دادگستری (مرکز امور وکلا و مشاوران قوه قضائیه) | حق وکالت در هیچ دادگاه، موضوع یا مرحله ی رسیدگی را ندارند. |
کارآموز وکالت دادگستری (کانون وکلای دادگستری) | حق وکالت در تمام پرونده های قضایی، با استثنای پرونده هایی که آرای صادره در آنها قابل تجدیدنظر در دیوان عالی کشور و یا قابل فرجام است و پرونده هایی که خواسته آن ها بیش از مبلغ پانصد میلیون ریال تقویم شده باشد. (در صورتی که کارآموز مشترکاً با وکیل سرپرست قبول وکالت کند ، مبلغ مذکور تا دو میلیارد ریال مجاز خواهد بود.) |
وکیل کانون وکلای دادگستری و وکیل مرکز امور وکلای قوه قضائیه
بطور کل در ایران دو مرجع مهم برای صدور پروانه وکالت وجود دارد: کانون وکلای دادگستری و مرکز امور وکلا و کارشناسان قوه قضائیه. کانون های وکلای دادگستری به عنوان مرجع اولیه، اصلی و باسابقه تر در حوزه صدور پروانه وکالت دادگستری هستند. هر کدام از کانون های وکلای کشور، استقلال سازمانی از سایر نهادها و مراجع دولتی و غیر دولتی دارند. در مقابل، مرکز امور وکلای قوه قضائیه بر اساس مجوز ماده 187 قانون برنامه سوم توسعه به صدور پروانه وکالت برای برخی از فارغ التحصیلان حقوق اقدام می کند.
وکیل کانون وکلای دادگستری
کانون وکلای دادگستری یک نهاد غیردولتی در کشورهای مختلف است که هدف از تشکیل آن پشتیبانی از وکلا، نظارت بر عملکرد آن ها و فرهنگ سازی حقوقی است. در ایران، کانون وکلا در هر استانی که دارای حداقل 60 وکیل باشد تشکیل می شود. کانون وکلای دادگستری مؤسسه ای است مستقل و دارای شخصیت حقوقی که در مقر هر دادگاه استان تشکیل می شود. این نهاد قدیمی ترین سازمان مردم نهاد ایرانی است که بر اساس لایحه استقلال کانون وکلا در سال ۱۳۳۱ به عنوان نهادی با شخصیت حقوقی مستقل وجود آمد، هرچند پیش از آن هم موجودیت داشت. وظایف کانون وکلاء عبارتست از:
الف – دادن پروانه وکالت به داوطلبانی که واجد شرایط قانونی باشند.
ب – اداره امور راجع به وکالت دادگستری و نظارت بر اعمال وکلاء و کارگشایان.
ج – رسیدگی به تخلفات و تعقیب انتظامی وکلاء و کارگشایان دادگستری به وسیله دادسرا و دادگاه انتظامی وکلاء.
د – مددکاری و کمک رسانی قضایی از طریق تامین وکیل رایگان برای افراد فاقد توان مالی.
ه – فراهم آوردن وسایل پیشرفت علمی و عملی وکلاء.
هر شخص فارغ التحصیل در مقطع کارشناسی رشته حقوق یا فقه و حقوق می تواند با شرکت در آزمون وکالت یکی از کانون های وکلای کشور، موفق به کسب پروانه کارآموزی و سپس پروانه وکالت پایه یک شود. طول دوره کارآموزی در کانون های وکلا حداقل 18 ماه بوده و پس از گذراندن دوره مزبور، از کارآموزی وکالت به درجه وکالت پایه یک دادگستری نائل می آید. غالبا وکلا و کارآموزان وکالتی که پروانه خود را از کانون وکلای دادگستری دریافت می کنند، در کارت، تابلو، رزومه آنلاین یا سربرگ خود به روشنی عبارت «کانون وکلای دادگستری» را نوشته و از علامت زیر در آن ها استفاده می کنند.
همچنین، وکلای کانون وکلای دادگستری در حین انجام وظیفه، در دادگاه ها و سایر مراجع قضایی و نیز در دفتر وکالت خود از نشان سینه زیر بر روی کت یا مقنعه خود استفاده می کنند.
وکیل مرکز امور وکلا و کارشناسان قوه قضائیه
مرکز امور وکلا و مشاوران قوه قضائیه نهاد دومی است که از ابتدای دهه 80 به فارغ التحصیلان حقوق که واجد شرایط باشند پروانه وکالت اعطا می کند. این مرکز بر اساس مجوزی که ماده 187 قانون برنامه سوم توسعه به قوه قضائیه اعطا نمود تشکیل شد و تحت نظارت قوه قضائیه به فعالیت می پردازد. تاسیس مرکز مزبور با توجیه حل مشکل کمبود وکیل و تعرفه های بالای حق الوکاله و در جهت دسترسی آسان و کم هزینه مردم به خدمات حقوقی و قضایی صورت گرفت. بر اساس ماده 187 قانون برنامه سوم توسعه مصوب 1379، قوه قضائیه مجاز دانسته شد تا نسبت به تائید صلاحیت فارغ التحصیلان رشته حقوق و ایجاد موسسات حقوقی و نیز سایر رشته های کارشناسی اقدام نماید.
وکیل عادی، وکیل معاضدتی، وکیل تسخیری و وکیل مورد اعتماد رئیس قوه قضائیه چه کسی است؟
وکلا از جهت اینکه به چه شیوه ای انتخاب شده و یا وکالت موکل را قبول کرده اند، به وکیل عادی یا اختیاری، وکیل معاضدتی، وکیل تسخیری و وکیل مورد اعتماد قوه قضائیه تقسیم می شوند.
وکیل تعیینی یا وکیل عادی چه کسی است؟
وکیل تعیینی یا عادی به وکیلی گفته می شود که شخص متقاضی خدمات حقوقی یا وکالتی، به شکل اختیاری از میان وکلای کشور (فهرست تمام وکلای کشور را در دایرکتوری وکلا ببینید) انتخاب نموده و با پرداخت دستمزد وی، او را برای وکالت در یک پرونده خاص یا برخی اقدامات حقوقی به خدمت می گیرد. این شیوه وکیل گرفتن، متداول ترین روش استخدام وکیل است که طرفین با رضایت کامل، با یکدیگر قرارداد بسته و وارد همکاری می شوند. خوب است بدانید قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران در اصل 35 به صراحت تاکید کرده است که طرفین دعوا می توانند در تمام دادگاه ها برای خود وکیل انتخاب کنند. قانون آیین دادرسی مدنی حداکثر تعداد وکیل برای هر یک از طرفین دعوا در یک دعوای حقوقی را 2 وکیل دانسته است. همچنین بر اساس قانون آیین دادرسی کیفری، شاکی می توانند هر تعداد وکیل که می خواهد همراه خود داشته باشد، اما متهم صرفا می تواند یک وکیل در مرحله تحقیقات همراه خود داشته باشد.
وکیل رایگان یا وکیل معاضدتی چه کسی است؟
بر اساس اصل 35 قانون اساسی، طرفین دعوا در تمام دادگاه ها حق دارند برای خود وکیل انتخاب نموده و در صورت عدم توانایی به معرفی یا انتخاب وکیل، حاکمیت موظف به تامین وکیل برای آن هاست. از سویی دیگر، ماده 24 قانون وکالت مصوب 1315 بیان می کند: «کسانی که قدرت تأدیه حق الوکاله ندارند می توانند از کانون تقاضای معاضدت نمایند». با توجه به این موارد، باید دانست یکی از وظایف وکلای پایه یک دادگستری اینست که در سال تا 3 مرتبه در دعاوی حقوقی بطور رایگان به وکالت از افرادی بپردازند که استطاعت مالی برای پرداخت حق الوکاله را ندارند. در کنار انواع دیگر وکالت که عرض شد، وکیل معاضدتی را می توان وکیلی دانست که بطور رایگان برای شخصی که فاقد امکانات و توانایی مالی برای انتخاب و به خدمت گرفتن وکیل است، بدون دریافت حق الوکاله از او به وکالت می پردازد. وکیل معاضدتی نه تنها دارای تمام تکالیفی است که وکیل عادی در یک وکالت عادی بر عهده دارد، بلکه از برخی حقوق دیگر خود مثل استعفا از وکالت نیز محروم است و موظف است وکالت معاضدتی خود را با بهترین کیفیت تا انتهای کار دنبال کند.
وکیل تسخیری چه کسی است؟
همانند آنچه در مورد وکیل معاضدتی گفته شد، وکیل تسخیری نیز وکیلی است که در راستای اجرای اصل 35 قانون اساسی و جهت تامین حق دسترسی به وکیل در محاکم قضایی به وکالت از حقوق موکل می پردازد. اما تفاوت وکیل تسخیری با وکیل معاضدتی در اینست که اولاً وکیل معاضدتی مخصوص پرونده های حقوقی است و وکیل تسخیری مربوط به پرونده های کیفری. ثانیاً، هر شخص ناتوانی که حقوق مالی او ضایع شده باشد حق دارد از اداره معاضدت قضایی درخواست وکیل معاضدتی نماید، اما وکیل تسخیری صرفا برای افراد کم بضاعتی است که متهم به ارتکاب جرایم مهمی هستند که دارای مجازات های حبس ابد، اعدام، رجم یا قصاص نفس است. ثالثاً، گرفتن وکیل معاضدتی توسط متقاضی اختیاری است اما دادگاه در جرایمی که مجازات های حبس ابد، اعدام، رجم یا قصاص نفس را داشته باشد و متهم وکیل تعیینی نداشته باشد مکلف است برای متهم وکیل تسخیری انتخاب کند. با توجه به آنچه گفته شد مشخص گردید وکیل تسخیری صرفا در جرایم بسیار مهم توسط دادگاه برای متهمی که وکیل ندارد تعیین می گردد تا حقوق متهم بطور کامل مورد توجه قرار بگیرد.
وکیل مورد اعتماد رئیس قوه قضائیه چه کسی است؟
قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392 بدعتی عجیب در امر تعیین و انتخاب وکیل ایجاد نمود. در تبصره ماده 48 این قانون آمده است: «در جرائم علیه امنیت داخلی یا خارجی و همچنین جرائم سازمان یافته که مجازات آنها مشمول ماده (302) این قانون است، در مرحله تحقیقات مقدماتی طرفین دعوی، وکیل یا وکلای خود را از بین وکلای رسمی دادگستری که مورد تأیید رئیس قوه قضائیه باشد، انتخاب می نمایند.» تصویب تبصره ی این ماده اعتراضات و انتقادات زیاد داخلی یا بیت المللی را متوجه کشور نمود. در هر حال وفق قانون مزبور می توان نوعی دیگر از وکلا را تحت عنوان «وکلای مورد اعتماد رئیس قوه قضائیه» شناسایی کرد. وکیل مورد اعتماد رئیس قوه قضائیه را می توان وکیلی دانست که توسط رئیس قوه قضائیه تایید و معرفی شده است و افرادی که متهم به جرایم علیه امنیت داخلی یا خارجی و جرایم سازمان یافته هستند ، صرفا می توانند در مرحله تحقیقات از کمک آن ها استفاده نمایند.
وکیل متخصص چه کسی است؟
یکی از مهم ترین ویژگی های یک وکیل خوب را می توان تخصص او دانست. امروزه تمام کارها تخصصی تر شه و کیفیت خدمات قابل ارائه در تمام رشته های علمی، به شکل قابل ملاحظه ای افزایش پیدا کرده است. همواره می بینیم که مردم در مواجهه با بیماری و کسالت های جدی، به دنبال پزشک متخصص یا فوق تخصص می گردند. همین موضوع در مسائل دیگر هم قابل مشاهده است: امروزه حتی صافکاری ماشین های مختلف توسط افراد مختلف انجام می شود و پخت غذاهای ملل گوناگون هم بطور تخصصی انجام می شود. با این حال، متاسفانه وکالت که حرفه ای بسیار دقیق و پیچیده محسوب می شود در ایران به شکل عمومی و غیر تخصصی انجام می شود. عامه مردم وکالت در هر امر حقوقی را در صلاحیت هر وکیل پایه یک دادگستری می دانند و متاسفانه وکلای دادگستری هم دست رد به سینه پرونده هایی که در تخصص آن ها نیست نمی زنند.
بنظر ما یکی از مهم ترین معیارهایی که در انتخاب یک وکیل خوب باید لحاظ شود، تخصص و آگاهی علمی ویژه در موضوع است. امروزه گرایش های حقوقی در مقطع کارشناسی ارشد از مرز 15 گرایش گذشته و فازغ التحصیلان مقطع دکتری دانشکده های حقوق، هر کدام در یک موضوع ویژه تخصص بسیار ویژه ای پیدا می کنند. به شما پیشنهاد می کنیم در انتخاب وکیل، یکی از معیارهای خود را تحصیلات و تخصص مرتبط وکیل با موضوع پرونده خود قرار دهید و اطمینان حاصل کنید که وکیل مورد نظر شما، در آن حوزه دارای تخصص باشد. خوب است بدانید تخصص وکیل توسط کانون وکلا یا مرکز امور وکلای قوه قضائیه سنجش و ارزیابی نمی شود و در وضعیت فعلی، بهترین راه شناسایی تخصص یک وکیل، اعتماد به تحصیلات تکمیلی او در مقطع ارشد و دکتری حقوق است.
وکیل باتجربه چه کسی است؟
همانطور که تخصص وکیل بسیار حائز اهمیت است، تجربه وکیل هم باید کاملا مورد اعتنا باشد. چه بسیار وکلایی که بواسطه تجربیات متعدد در پرونده های حقوقی با یک موضوع خاص، راه حل هایی برای مشکلات حقوقی شما می شناسند که وکلای دیگر از آن بی خبر هستند. درست است که شناسایی تجربه یک وکیل با ابزارهای سنتی مشکل است، اما امروزه فناوری اطلاعات در حوزه حقوقی هم راهگشاست و می توان در کنار مشاهده رزومه یک وکیل، سوابق کاری او را نیز مشاهده نمود. با توجه به آنچه گفته شد بنظر می رسد پیدا کردن وکیلی که سابقه وکالت در پرونده ای با موضوع مشابه شما را داشته باشد موثر و سودبخش باشد.
وکیل دارای حُسن شهرت چه کسی است؟
در کنار تجربه و تخصص، حسن شهرت و خوش نامی ویژگی دیگری است که اگر در یک وکیل وجود داشته باشد، خیال تان را از نتیجه پرونده حقوقی تان مطمئن تر می کند. گاهی یک وکیل دادگستری بواسطه تعامل و همکاری ناپسندی که با موکلین سابق خود داشته، اهمال و تقصیر هایی که در پیگیری پرونده ای مرتکب شده یا روابط ناسالمی که با برخی کارمندان دادگستری ایجاد کرده است، میان مردم بد نام شده و در مراجع قضایی هم از اعتبار او کاسته می شود. بهتر است موکلین پیش از انتخاب وکیل با پرس و جو از موکلین سابق یا مشاهده نظرات آنلاین سایرین در مورد وکیل، از حسن سابقه و شهرت وکیل مطمئن شوند.
وکیل دارای ارتباطات قوی چه کسی است؟
وکیلی که دارای قدرت برقراری ارتباط سریع و موثر با سایرین باشد، احتمال موفقیت بیشتری را در کار خود رقم می زند. از سویی، وکیل دارای ارتباطات قوی به شبکه ای از دوستان و همکاران خود دسترسی دارد که می تواند با مشورت و کسب نظر تخصصی از آن ها، از تجربیاتشان در پرونده های مشابه نیز استفاده کند. از سویی دیگر، چنین شخصی توانایی بیشتری در برقراری ارتباط موثر و انتقال نظر و استدلال خود به قاضی و کارمندان قضایی دارد و احتمالاً راحت تر می تواند حقیقت را به اثبات برساند.
توجه: از آنچه در این بند به عنوان ارتباطات قوی مطرح گردید، صرفا مفهوم حسن معاشرت وکیل مدنظر است و به هیچ وجه ارتباطات فراقانونی و ناصحیح مورد تایید دادپرداز نخواهد بود.
وکیل رازدار و امانت دار چه کسی است؟
از جمله ویژگی هایی که لازمه فعالیت حقوقی و وکالتی است، می توان به رازداری و امانت داری اشاره نمود. پرونده های حقوقی سرشار از اسرار و رازهای ناگفته ی موکلینی است که صرفا به واسطه تخصص وکیل و با اعتماد به امانت داری او حاضر به افشای آن شده اند. بد نیست بدانید وکلا علاوه بر اینکه به موجب اخلاق حرفه ای ملزم به رعایت رازداری و مخفی نگه داشتن اسرار موکل هستند، بر اساس قانون نیز مکلف هستند تا اسرار موکل را مخفی نگاه داشته و از افشای آن خودداری نمایند. رازداری و امانت داری وکیل ویژگی است که باید در پرونده های کیفری و خانواده بیشتر از سایر زمینه ها مورد رعایت قرار گیرد، چرا که در این نوع از پرونده ها، اطلاعات پرونده دارای جنبه های شخصی تر و محرمانه ای تری است و افشای آن ها آبروی موکل را ممکن است در مخاطره قرار دهد.
وکیل صادق چه کسی است؟
صداقت و راستگویی یک ویژگی کلیدی در وکیل است. همانطور که در بالا نیز اشاره کردیم، وکالت در پایه اعتماد و امانت داری شکل می گیرد، لذا بسیار مهم است که بتوانید به حرف وکیل خود اعتماد کنید. اگر تمایل دارید وکیلی را برای مشکل حقوقی خود به خدمت بگیرید، به شما پیشنهاد می کنیم نظر سایرین را در مورد او بپرسید و یا در رزومه او مطالعه کنید.
اگر تمایل دارید یک وکیل یا مشاور حقوقی را به خدمت بگیرید، به شما پیشنهاد می کنیم نکات زیر را در تعامل و همکاری خود با او لحاظ کنید. توجه و استفاده از نکاتی که در ادامه به آن اشاره می کنیم از سویی روابط شما را با وکیل شفاف تر می کند و از سویی دیگر، احتمال گرفتار شدن شما در دام شیادان و سودجویان این عرصه را کاهش می دهد.
تخصصی وکیل بگیرید.
حال که تمایل دارید برای حل مشکل خود از خدمات یک وکیل کمک بگیرید، به شما پیشنهاد می کنیم حتما تخصص وکیل را مورد توجه قرار دهید. خوب است بدانید افرادی که دارای پروانه وکالت پایه یک دادگستری هستند، ولو اینکه صرفا مدرک کارشناسی حقوق داشته باشند، از لحاظ قانونی می تواننند در تمام دعاوی قضایی وکالت نمایند. با این حال، سالانه عده کثیری از وکلای دادگستری تحصیلات تکمیلی و تخصصی خود را در گرایش های تخصصی تر حقوق به پایان رسانده و توانایی ویژه ای در وکالت تخصصی در حوزه های ویژه پیدا می کنند. با توجه به این نکته به شما پیشنهاد می کنیم به جای مراجعه به یک وکیل عمومی، مشکلات خود را با توجه به موضوع آن، به وکلای متخصص ارجاع دهید.
نسخه دوم قرارداد مالی و وکالتنامه ی خود را بگیرید.
متاسفانه علیرغم اینکه وکیل موظف است نسخه ای از وکالتنامه و قرارداد مالی را به موکل ارائه نماید، برخی وکلا به علت جلوگیری از مشکلات مالیاتی یا پیشگیری از شکایت موکل علیه آن ها در صورت انجام تخلف، از ارائه نسخه دوم وکالتنامه یا قرارداد مالی به موکل اجتناب می کنند. اگرچه برخی از دغدغه های وکلا در موارد بالا قابل تامل است، لیکن دریافت نسخه ای از قرارداد که بیانگر تعهدات وکیل و موکل بطور شفاف باشد حق مسلم موکل است. اگر شما نیز تمایل دارید وکیلی را به خدمت بگیرید، حتما نسخه ای از قراردادهای خود با وکیل را از او دریافت کنید.
بابت اسناد و مدارک خود رسید بگیرید.
اگر مدرک یا سندی را به وکیل خود ارائه می کنید، حتما بابت آن رسید دریافت نمایید. مدارک و اسناد مزبور ممکن است اسناد و دلایل شما در دعوایی باشد که علیه دیگری طرح می کنید و یا چک و سفته ای که برای پرداخت حق الوکاله در اختیار وکیل قرار می دهید. گرفتن رسید از وکیل باعث می شود در صورت مفقود شدن اسناد و مدارک بتوانید او را به جبران خسارت ملزم کنید و یا در صورت نیاز به استرداد مدارک خود و امتناع وکیل، استرداد آن ها را آسان تر انجام دهید.
شما تمبر مالیاتی وکیل را نپردازید .
پرداخت تمبر مالیاتی بر روی وکالتنامه بر اساس ماده 103 قانون مالیات مستقیم بر عهده ی وکلا قرار گرفته است. برخی وکلا گاها هزینه ابطال تمبر مالیاتی وکالتنامه را بر عهده ی موکل قرار داده و آن را به عنوان هزینه های پرونده منظور می کنند. اگرچه بنظر می رسد اگر در قرارداد این تعهد بر عهده ی موکل گذاشته شود، قانونا باید موکل آن را پرداخت کند، اما پیشنهاد می کنیم در قرارداد خود با وکیل از ذکر چنین تعهدی برای خود جلوگیری نموده و از وکیل بخواهید تا این هزینه را نیز شخصا پرداخت نماید. خوب است براساس ماده 103 قانون مالیات های مستقیم، هزینه ابطال تمبر وکالتنامه 5% مبلغ حق الوکاله ی قید شده در وکالتنامه است.
پیش بینی شرایط عزل یا استعفای وکیل را بکنید.
با توجه به اینکه قرارداد وکالت از نوع جایز است، هر یک از طرفین می تواند در حین همکاری، روابط کاری خود را با طرف دیگر قطع نماید. در چنین شرایطی، اگر هیچ شرط دیگری در قرارداد مالی وکیل و موکل ذکر نشده باشد، وکیل مستحق دریافت اجرت زحماتی است که تا آن زمان متحمل شده است. با این حال، در بسیاری اوقات وکلا شرایط ویژه ای را برای عزل یا استعفای خود در قراردادها ذکر می کنند که بر اساس آن ها، در صورت قطع رابطه همکاری تمام یا بخشی از وجود پرداختی به وکیل قابل استرداد نیست. اگرچه این شرایط در برخی موارد توجیه پذیر است، اما بهتر است در همان ابتدای کار با وکیل خود در خصوص این شروط صحبت نموده و دقیقا در مورد آن ها کسب اطمینان کنید.
مراقب وکیل نماها باشید.
وکالت در محاکم دادگستری نیازمند دریافت پروانه وکالت از نهادهای مخصوصی است که در بالا به آن اشاره کردیم. گاهی در شبکه های اجتماعی یا برخی موسسات حقوقی غیرمجاز دیده می شود که افراد فاقد پروانه وکالت خود را وکیل معرفی نموده و حق الوکاله هایی را دریافت می کنند. مداخله در امر وکالت توسط افرادی که پرونده وکالت دریافت ننموده اند بر اساس قانون وکالت ممنوع بوده و مرتکب به مجازات حبس محکوم خواهد شد. بر اساس ماده 55 قانون وکالت، «وکلای معلق و اشخاص ممنوع الوکاله و به طور کلی هر شخصی که دارای پروانه وکالت نباشد از هر گونه تظاهر و مداخله در عمل وکالت ممنوع است اعم از اینکه عناوین تدلیس از قبیل مشاور حقوقی و غیره اختیار کند یا اینکه به وسیله شرکت و سایر عقود یا عضویت در مؤسسات خود را اصیل در دعوی قلمداد نماید. متخلف از یک الی شش ماه حبس تأدیبی محکوم خواهد شد. اگر قصد انتخاب وکیل دارید، با استفاده از سایت کانون های وکلا یا مرکز امور وکلای قوه قضائیه اطمینان حاصل نمایید که فرد مورد نظر دارای پروانه وکالت باشد. ما به شما پیشنهاد می کنیم وکیل خود را از میان وکلای سامانه حقوقی دادپرداز انتخاب کنید که مدارک و صلاحیت آن ها برای انجام خدمت وکالت سنجیده شده است.
مراقب وکلای متخلف باشید.
در هر کدام از نهادهای صادرکننده ی پروانه وکالت ساز وکاری برای رسیدگی به تخلفات وکلا و کارآموزان وکالت پیش بینی شده است. پیش از اینکه وکالت خود را به وکیل بسپارید با استفاده از سایت کانون های وکلا یا مرکز امور وکلای قوه قضائیه مطمئن شوید که وکیل مدنظر شما از انجام وکالت تعلیق نشده یا به واسطه محکومیت انتظامی، ممنوع از وکالت نگردیده است. پیشنهاد می شود وکیل خود را از میان وکلای سامانه حقوقی دادپرداز انتخاب کنید که مدارک و صلاحیت آن ها برای انجام خدمت وکالت سنجیده شده است.
در دام موسسات حقوقی کلاهبردار نیفتید.
متاسفانه امروزه حجم گسترده ای از موسسات حقوقی توسط افراد غیر وکیل و حتی غیر حقوقدان راه اندازی شده است. برخی از این موسسات نه تنها از وکلای فاقد صلاحیت لازم استفاده می نمایند، بلکه با گرفتن درصد زیادی از حق الوکاله به عنوان پورسانت یا حق ارجاع، انگیزه وکیل را نیز کاهش می دهند. علاوه بر آن، متاسفانه بارها مواردی از کلاهبرداری این موسسات حقوقی در رسانه های جمعی منتشر شده است که حکایت از بی سامان بودن نحوه فعالیت آن ها دارد. استفاده از خدمات موسسات حقوقی معتبر یا عقد قرارداد مستقیم با وکیل، راه حلی است که می تواند به شما در این زمینه کمک کند.
از چندین وکیل بپرسید.
خدمات حقوقی تعرفه مشخصی ندارد و میزان حق الوکاله بر اساس تشخیص وکیل و پذیرش موکل تعیین می گردد. علاوه بر آن، مشکلات حقوقی فقط یک راه حل ندارد. وکلای مختلف با توجه به تخصص و تجربه خود ممکن است راه حل ها و استراتژی های حقوقی گوناگونی را در اختیار شما قرار دهند. کسب نظر از چند وکیل به شما کمک می کند بهترین راه حل حقوقی برای مشکل خود را پیدا نموده و از حق الوکاله منصفانه برای انجام آن خدمت مطلع شوید. برای کسب نظر و دریافت پیشنهاد از چند وکیل می توانید درخواست خود را بطور رایگان در سامانه حقوقی دادپرداز ثبت کنید تا از چندین وکیل پیشنهاد بگیرید. اگر تمایلی به استفاده از دادپرداز ندارید، لیست وکلای کشور را مشاهده کنید، با دفتر چند تن از آن ها تماس بگیرید، وقت حضوری دریافت کنید، حق المشاوره را پرداخت نمایید و در مواجهه حضوری از آن ها پیشنهاد بگیرید.
ترجیحا از وکلای شهر محل اقدام استفاده کنید.
اگرچه وکلا می توانند بطور موردی در اقصی نقاط کشور قبول وکالت نمایند، اما استخدام وکیلی که در شهری غیر از محل انجام کار ساکن است مشکلاتی در پی دارد. اگر وکیل انتخابی شما در شهر دیگری ساکن است، بر عهده ی شماست تا هزینه های سفر و اقامت وکیل در محل انجام کار را پرداخت کنید. علاوه بر آن ممکن است وکیل به واسطه سفر خود مستحق دریافت حق الزحمه مازاد نیز گردد. فعالیت وکیل در شهری که محل اقامت او نیست ممکن است باعث طولانی شدن فرایند رسیدگی گردد، چرا که در بسیاری اوقات اطلاع از آخرین وضعیت پرونده نیازمند پیگیری حضوری است و بُعد مسافت باعث کاهش پیگیری های وکیل خواهد شد.